- 22 آذر 1393
- کد خبر 3728
Print This Post
سایز متن /
وزیر اطلاعات طی سخنانی در بجنورد گفت: لازمه ی جامعه ی پویا و بانشاط تعدد احزاب و گروه های سیاسی است و از نظر ما تمام گروه ها و احزاب سیاسی که دارای مجوز قانونی اند، فرزندان یک خانواده محسوب می شوند و در یک خانواده نیز حضور چند سلیقه به معنای دعوا و نزاع نیست. وی افزود: امنیت و احساس امنیت برای دانشجو و استاد دانشگاه و حوزه ی ما نیز وجود دارد و آن ها نیز می توانند در سایه ی همین امنیت بدون هیچ گونه مسئله ای نظرات خود را اظهار کنند. دولت به دنبال به حاشیه راندن هیچ جریان سیاسی نیست و وزارت برای ارتقا یا حذف هیچ جریان سیاسی تلاش نخواهد کرد.»
اگر چه سخنان وزیر اطلاعات مبتنی بر قانون است و به ظاهر مسئله خاصی ندارد و تنها بیان تازه ای از آن چیزی است که بارها و سال ها مطرح شده، اما با توجه به وقایعی که در طی سال های گذشته بر جامعه ی ما رفته است جملات وزیر اطلاعات موضوعیت و اهمیت ویژه ای پیدا می کند. از یک سو این یک اصل است که جامعه ای پویا و بانشاط است که در آن مردم بتوانند به راحتی و بدون هیچگونه ی هزینه ی اضافه و غیرقابل پیش بینی در حوزه ی سیاسی فعالیت کنند و این هم یک امر بدیهی است که همه ی افراد جامعه از نظر سیاسی هم فکر و هم سلیقه نیستند و در نتیجه به اقتضای فکر و سلیقه در جناح ها و احزاب سیاسی متفاوت فعالیت می کنند. بدیهی است که آنچه جایگاه این فعالیت ها را رقم می زند قانون و انتخابات و رأی اکثریت است. قانون همان گونه که وزیر اطلاعات گفته اند همه ی احزاب ثبت شده را به رسمیت می شناسد و وزارت اطلاعات هم چتری از امنیت بر سر همه ی احزاب و شهروندان است تا دعواهای داخلی خود را در زیر آن چتر انجام دهند و سرانجام در انتخابات آزاد و با رأی مردم روشن شود که کدام فکر و سلیقه توانسته است نظر مردم را جلب کند و بر کرسی قدرت تکیه بزند و طرفداران افکار و احزابی هم که پیروز نشده اند به عنوان اپوزیسیون دولت و نه حکومت کنار بنشینند و به ارزیابی و بازسازی خود و نقد رقیبِ در قدرت بپردازند. در یک ساختار قانونی باید همه ی این فرآیندها مشخص باشد هم جایگاه احزاب، هم جایگاه مردم و هم هزینه ی فعالیت های سیاسی که انجام می شود. سخنان وزیر اطلاعات از آن رو دارای اهمیت است که در مواقعی هزینه های فعالیت سیاسی برای فعالان این عرصه غیرقابل پیش بینی بوده است. در یک دوره ی فعالیت سیاسی همگان تلاش کرده اند تا این بازار داغ شود و بلافاصله بعد از مثلاً انتخابات بخشی از افراد گرمابخش حوزه ی سیاسی، مورد عتاب و خطاب قرار گرفته اند. اگر دانشجو بوده اند احضار به کمیته های انضباطی و حذف ترم و اخراج نصیبشان شده، اگر استاد بوده اند حذف دروس و اخراج و بازنشستگی را بهره برده اند، اگر مطبوعاتی بوده اند تعطیل نشریات و احضار و بازداشت و زندان سهمیه ی آنها شده است. در مقطع زمانی دیگر بر عکس همه ی اینها قدر دیده و بر صدر نشسته اند در حالیکه در عرصه ی سیاست باید به روشنی معلوم باشد که هزینه ی حضور در این عرصه چقدر است تا فرد با شناخت و ارزیابی به تصمیم منطقی برسد و چون با واکنش مواجه شود دچار بهت و حیرت نگردد و به یک باره برای انجام آنچه رسالت و مسئولیت خود در قبال جامعه می دانسته سرنوشت و آینده اش نابود نشود.
این نامشخص بودن ها میدان فعالیت سیاسی را مشابه میدان مین خطرناک و غیر قابل پیش بینی می کند و به طور طبیعی افراد کمی برای ورود به این میدان از خود رغبت نشان می دهند حال آنکه سرنوشت مردم و کشور و جمهوری اسلامی به حضور هر چه گسترده تر مردم در میدان سیاست که میدان مشروعیت نظام است نیاز دارد.
امید که رویکر دولت که از زبان وزیر اطلاعات بیان شده به واقع در فضای سیاسی مورد عمل قرار گیرد تا پویایی و نشاط در جامعه جریان پیدا کند.
دکتر محمد تقی رخشانی