هیچ نوشتاری و گفتاری نمی تواند حال و هوای آدمی را بیان کند تا وقتی دیگران در آن شرایط و حال هوا قرار بگیرند تا کامل درک کنند
جای همه ی دوستان خالی بود امروز غروب با مهدی عزیز برای بازدید نمایشگاه خوش نویسی دوستان هنر دوست خود به سمت دانشگاه ملی رفتیم .
شوق دیدار با دوستان قدیمی و دیدار تازه از یک سو و شوق دیدن کارهای این عزیزان از سوی دیگر ما را مشتاق و راغب تر برای این بازدید کرد ” با اینکه دل مان می خواست تعدادی زیادی از دوستان باشند ولی متاسفانه نشد و از همه مهمتر هوای بیرون گرگ و میش بود و نشد در خدمت عزیزان باشیم که قرار شد اگر ایزد منان باز فرصتی در اختیار ما گذاشت با اساتید بزرگوار قراری بگذاریم و برای دیدن آثار این عزیزان برویم ”
وقتی پای بر در ورودی نمایشگاه گذاشتیم صدای دلنشین نوای سنتور به گوش جان و دلمان رسید و ما مست و مست تر از قبل شدیم ، اساتید خوش نویسی همه دور هم جمع بودند و گوش جان سپرده بودن به نواختن نوای ساز …
من و مهدی گرانمایه بعد از احوال پرسی با یاران هنری ی مان وقت را غنیمت دیدم و آثار بزرگواران را با صدای سنتور و آوازی با شعر سیستانی نظاره میکردیم … دمشان گرم کارهای بسیار زیبا و عالی را به اشتراک گذاشته بودن ؛ به قول دوستان مو به بدنمان سیخ شده بود از بس زیبا بود و الحق که باید از این بزرگواران تقدیر و قدردانی باشکوه شود الخصوص از استاد بستانی بزرگوار که همیشه مثل پدری دلسوز در عرصه هنر مقاوم در برابر ناملایمات روزگار بوده و توانسته این گروه بزرگ را دورهم جمع کند
دمش گرم و سرش خوش باد
به همه ی دوستان پیشنهاد میکنم حتمن نیم ساعت وقت بگذارند و بروند از نزدیک بازدید کنند مطمئن باشید سر شوق می آیید ..
واقعن روزی زیبا و به یادمانی بود ..
بدرود

تصاویری از این نمایشگاه