رمضان خوانیˈ که سیستانی ها از آن به ˈرمضونیکهˈ نیز یاد می کنند از جمله این آداب خاص است که از گذشته تاریخی نیز برخوردار است.
چگونگی اجرای آیین رمضان خوانی سیستانی ها به این گونه است که شب های ۱۴تا ۱۹  ماه مبارک رمضان، گروهی از مردم با خواندن اشعار مخصوص به در منازل مراجعه و از صاحب خانه هدایا و نذوراتی را دریافت می کنند.

در پایان این آیین، اموال و نذورات جمع آوری شده بین نیازمندان و یتیمان تقسیم می شود.

برخی ریشه این آیین را در تاریخ مردم سیستان و عیاری و فتوت آنها می دانند که این امر به واقعیت نیز نزدیک است.

اگر رستم و دیگر پهلوانان زابلی شاهنامه را ساخته ذهن فردوسی بزرگ بدانیم، تاریخ بر وجود دیگر قهرمانان این خطه نظیر ˈیعقوب لیث صفاریˈ که علیه حاکمان جور زمان خود قیام کرد، گواهی داده است.

البته این رسم رنگ و بوی مذهبی نیز به خود گرفته است، زیرا آغاز اجرای این آیین با ولادت کریم اهل بیت (ع) امام حسن مجتبی (ع) مقارن است و پایان آن نیز با شب ضربت خوردن امام علی(ع) مصادف است که رسیدگی به ایتام و بینوایان از سوی آن حضرت زبانزد است.