- 24 تیر 1398
- کد خبر 19715
Print This Post
سایز متن /
نی زار : ایده آبهای زیر زمینی که از سالها قبل مطرح بود چند سالی است که اجرایی شده است.
چاه ژرف تحقیقاتی با عمق چند هزار متری و بودجه چند ده میلیاردی! با استقرار دکل حفاری عملیاتی شد. تخصیص بودجه مناسب در این پروژه چنان جذاب بود که برای تعیین کارفرمای پروژه محل اختلاف معاونت فناوری رئیس جمهور و وزارت نیرو شد.
حال علیرغم هزینه های بالا این پروژه تحقیقاتی بدون انعکاس نتایج، با حفاری چاه های جدید تکرار میشود و خبر موافقت احداث چاه های بعدی بگوش میرسد که لازماست ابتدا چند نکته شفاف سازی شود.
ابتدا اینکه نتیجه این تحقیق گران قیمت چند ده میلیاردی چیست؟
میزان آب دهی و کیفیت آب استحصالی به صورت است؟
حجم آب ذخیره شده سفره قابل برداشت چقدر است؟
سفره این آب تجدید پذیر است یا فسیلی و در صورت تجدید پذیر بودن و بهره برداری تا چه اندازه برداشت موجب کاهش ذخیره فعلی نمیشود؟
اصولا با وجود طرح های نیمه تمام راه و پل و جاده و … که سوانح ناشی از ناتمام ماندن آن جان میگیرد و خانواده ای نیست که داغدار تصادفات نباشد و بدلیل کمبود منابع این طرح های مهم مسیر لاک پشتی روند اجرایی را میپیماید چگونه اینگونه اعتبارات برای پروژهای تحقیقاتی! بدون گزارش هزینه می شود.
بگذریم از عطش مردم هیرمند که هر ساله در فصل گرما در تب بی آبی میسوزند و تکرار درد این مردم بیخیالی مسئولین و رسانه را بدنبال داشته است.
طرح نیمه تمام فاضلاب زابل و آسفالت نیم بند معابر و جاده ها و دهها طرح و پروژه ایی که مسلتزم تخصیص اعتبارند و همه نیز معطل مانده اند.
شاید این پروژه هم بمانند بسیاری از پروژه هایی که اگر برای سیستان و سیستانیها نتیجه ایی نداشت اما از محل هزینه آن برای عده ایی نام و نانی و عکس های انتخاباتی حتما داشته است.
