نی زار : آذر امسال برای فرهنگیانی که عادت به دریافت به موقع حقوق خود داشتند ، روایت دیگری داشت . روز های پایانی ماه آذر و چند روزی هم از آغاز فصل زمستان برای فرهنگیان ، متفاوت تر از آنچه تا به حال تجربه کرده بودند ، گذشت .

عدم پرداخت به موقع حقوق ، بسیاری از خانواده های این قشر را با چالشی مواجه کرد تا شب یلدای خود را در سکوت و گاه در زیر سایه نگاه متفاوت خانواده ی شان بگذرانند .

حقوق فرهنگیان تنها ۴ روز به تعویق افتاد ! چهار روزی که ثانیه به ثانیه اش ، برای کسانی که تنها به همین آب باریکه دل خوش کرده اند گاه بسیار طاقت فرسا بود .

اما آنچه نگارنده را – که خود از آموزش و پرورش حقوق دریافت می کند – بر آن داشت تا به این موضوع بپردازد قیاس معنا دار این چهار روز با احوالات کارگرانی است که حتی تا چندین ماه از دریافت حقوق شان محروم اند .

اگر عده ای فرهنگی نتوانستند در شب یلدا آنچنان که باید با خانواده ی شان باشند این مهربانانِ بی ادعایِ خاموش چگونه چشم در چشم فرزندان شان مناسبت های بسیاری را گذرانده اند .
نکته ی حائز اهیمت دیگری که می توان به آن اشاره کرد توجه ، نگاه ویژه و مطالبات گسترده ای بود که طی همین چهار روز برای فرهنگیان عزیز در جامعه منتشر شد حال آنکه گویا کارگران ارزشمندان از توجهی تا بدین حد محرومند !

“ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند” هیچ گاه در اندیشه ی این احوالات سراسر شرمندگی و زجر آفرین نباشند چرا که “به دریا رفته می داند مصیبت های طوفان را “

امید آن داریم که کارفرمایان به این موضوع توجه ویژه ای نشان دهند و از همکاران رسانه ای ام نیز تقاضا می کنم چنین مواردی را با جدیت بیشتری دنبال کنند .
حقوق کارگران را جدی بگیریم

داود صیاد / جمعه ۱۰ دی ۹۵ / زاهدان