نقدی به برخوردهای احساسی در قبال رای دادگاه اسیدپاشی پای درختان - پایگاه اطلاع رسانی و تحلیلی نــی زار

نـــــی زار : چندی است در فضای مجازی خبری را مدام تحلیل و بازنشر می شود که ما را بر آن داشت تا در این خصوص تحقیق و مطلبی جهت شفاف شدن اذهان عمومی به نگارش در آریم.

ماجرا از این قرار بود که دادگاهی در خصوص موضوعی خاص رای صادر کرده است، حال فارغ از اینکه موضوع چیست چند سوال پیش می آید!

چرا دوستان قبل از اینکه رای صادر شده قطعی شود به تکاپو افتادند که چرا این رای چنین است و چنان !!!؟؟؟

تاسف بار آنجاست که عزیزانی در برخی از رسانه ها با بی تجربگی، سواد رسانه ای رسانه های فعال منطقه را زیر سوال می برند و با عجله و بی دقتی اذهان عمومی را به سمتی که خود نیز نمی دانند کجاست سوق میدهند!

از دوست حقوقدانی که اتفاقا به قول دوستان از منابع آگاه نیز هست توضیحاتی در این باره خواستم و ایشان بیان داشت:  قانون برای احقاق حق مسیری را تعیین کرده است و در عین حال به قاضی در مرحله بدوی استقلال تام داده است و او میتواند با علم خود هر برداشتی از پرونده داشته باشد از طرفی به طرفین پرونده نیز حق اعتراض داده است و همچنین دادستان به عنوان مدعی العموم نیز می تواند اعتراض به رای کند ضمن اینکه پرونده از دادسرا با صدور کیفر خواست به دادگاه ارسال شده و حال که دادستانی مردمی بر مسند نشسته است قطعا اجازه تضییع حقوق عمومی را نخواهد و فرقی هم نمی کند که برخی از افراد چه نظری در خصوص رای صادره دارند و اساسا این رای را می پسندند یا به مزاج آنها خوش نمی آید ،

بی شک دادستان زمانی که حق عمومی موضوع بحث باشد بدون تعارف  برای برقراری این حق تلاش خواهد کرد و درصورتی که رای به ایشان نیز ابلاغ شود و احساس کنند حق مردم در رای لحاظ نشده است جهت ادامه رسیدگی در مرجع بالاتر یعنی تجدید نظر اعتراض خواهد کرد.

حال باید سوال کرد دلیل این برخوردهای احساسی چیست ؟

آیا رسانه های حرفه ای باید مسایل را همچون عامه مردم بنگرد یا خیر! باید با چشمانی باز تر و تحلیلی عمیق تر به مسائل بنگرد و گرفتار احساسات نشود!

به نظر می رسد با کمی سعه صدر و دقت رسانه های محلی ما می توانند از گزند آفتهای مختلفی که بعضا برخی رسانه ها بدان دچار می شوند مصون بماند و در عن حال پیگیر مطالبات و خواسته های مردم نیز باشد.

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.