نی‌زار : کسی که غرق شده است، کفی را کوهی می پندارد و براین انگاره، بر آن دست می برد و بیشتر غرق می شود.

در اوج یأس و ناامیدی ناشی از حکومت خشکسالی در سیستان، طرحی بر زبان ها و نوشته ها زرق و برق یافت و عده ای با انگیزه های متنوع بر طبل اجرای آن کوفتند و اعتباری را صرف آن کردند.

کاری به گفته های دیگران و نوشته های آنها و مواضع جناحی و طایفه ای آنها ندارم، آنچه خود از نزدیک و از منابع دست اندرکار شنیده ام و تحلیل خودم است، برای اطلاع کارشناسان و مردم عزیز عرض می کنم:

تئوری استفاده از آبهای ژرف در وزارت نیرو و بین صاحب نظران و

دانشمندان آب موافقین و مخالفین فراوانی دارد. در حالی که اندیشمندان وزارت نیرو جزو مخالفین این طرح بودند، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اسلامی ایران، با نیت خیرخواهانه و پژوهشی، این کار را با ضرب الاجل در سیستان و در نقطه ای مطالعه نشده، آغاز کردند.

محل اجرای طرح با مخازن چاه نیمه ها کمترین فاصله را دارد. از طرفی با بستر دریاچه‌ی هامون هم فاصله ی چندانی ندارد.

تا عمق ۲۱۵۰ متری حفاری صورت گرفته است. حجم خاکی که براساس قطر حفاری محاسبه می شود، با عمقی که حفار اعلام کرده است، همخوانی ندارد.

دبی محاسبه شده برابر اعلام کارشناسان، معادل ۶۰ بشکه ی ۲۲۰ لیتری در شبانه روز بوده است. یعنی ۱۳۲۰۰ لیتر در شبانه روز، یعنی ۰/۱۵ لیتر بر ثانیه.

یکی از تحلیل ها این است که همین مقدار آب هم از زهاب چاه نیمه ها یا دریاچه در عین مقاله زیاد است.

برای قیاس لازم است بدانیم که هم اکنون هزاران چاهک تا عمق بیست متری به عنوان زهکش در دشت سیستان توسط کشاورزان با هزینه ای معادل بیست میلیون تومان حفاری شده است. این چاهک ها هر کدام حدود دو لیتر بر ثانیه یعنی معادل ۱۳/۳ برابر چاه ژرف آبدهی دارند.

یکی از آزمایشات انجام شده بر روی آب های استحصالی از چاه ژرف، آزمایش تعیین سن آب بوده است. سن آب های استحصالی بین ۳ تا ۳۵ سال برآورد شده است. آبهای ژرف باید سن میلیونی داشته باشند!

ما برای کشاورزی ۲۲۰ هزار هکتار زمین های مرغوب زراعی سیستان، نیاز به تأمین قریب دو میلیارد مترمکعب آب داریم.

ما برای رفع عطش هامون های مان، نیاز به ۹ میلیارد مترمکعب آب داریم.
ما برای سیراب کردن چاه نیمه های مان، نزدیک به دو میلیارد آب نیاز داریم.

این چاه ژرف برای نقاطی از کشور، شاید مهم باشد که آب را با تاس و فنجان تقسیم می کنند نه سیستانیان دریادیده و اقیانوس اندیش.
تا این دام، بر که نهاده شود؟

#عباس_نورزائی