نی زار : تماشای چنین واقعه ای را برای کلِ فصولِ سال در سرزمین دارالولایه سیستان آنهم در همیشه ایام و در همه ساعات شبانه روز مهمان ما هستید!
البته به قیمت جان!!
متاسفانه طوفانِ شنِ سالِ جاری، طاقت و صبر و تحمل سیستانیان، این اسطوره های بردباری را به بیش از ۶۰ برابر حد مجاز رساند!!!
این واقعیتی است که همه مردم ساکنِ منطقه سیستان، آنرا با جان و دلشان لمس کرده و میکنند و متاسفانه همچنان نیز لمس خواهند کرد،چون هیچ یک از مدیران و مسئولین ذیربطِ مرتبطِ!! (جهت تأکید) با این مهم تاکنون هیچ راه برون رفت و راهکاری واقعی برای نجات مردم گرفتار در طوفان شن ارائه نکرده و یحتمل نیز نخواهند کرد!
خبرنگار ما با توجه به شدت و سرعت باد، سراغ مدیر و کارکنان خدوم اداره راه و حمل و نقل جاده ای شهرستان زابل رفته تا از نزدیک خدمات مسئولیت پذیرانه این ارگان را در این اوضاع وخیم آنهم از دل جاده بیابانی به سمع و نظر مخاطبین عزیز خویش برساند،
در همین راستا با مدیریت و تعدادی از کارکنان این سازمان به کیلومتر ۳۵ جاده زابل به نبهندان راهی شدیم،
در مسیر راه مورد نظر بودیم و به دوستان همراه گفتم که آیا ممکن است اتومبیل!مأمنِ امنی(جهت تاکید) در برابر این طوفان سهمگین باشد که به ناگاه طوفان اوج گرفت و چنان لرزه براندام اتومبیل مان افتاد که تا آن لحظه هیچ سوالم را چنین پاسخی در خور نگرفته بودم!
بالاخره رفته رفته به جاهایی میرسیدیم که طوفان یک بازی بود و ماهم بازیگران مرگ!!
به هرحال به نقطه ای رسیدیم که دیگر
نه اتومبیل!
نه ماسک!
نه هیچ چیز دیگری!
خس خسِ ریه های مان و
دید چشمان مان و
لرزه اندام مان را جوابگو نبود،
اینجا یکی از نقاطی بود که قدرت و شدت طوفان،
قدرت و توانِ دید و البته توانِ نفس کشیدن را به حداقل ترین های ممکن میرساند،
اینجا یکی از نقاطی بود که کارکنانِ خدوم اداره راه و حمل و نقل جاده ای، جان و تنشان را در کف دست گرفته بودند و خدمت را به واقع معنا میکردند،
اینجا یکی از مکانهایی بود که خدمت جهادی به منصه ظهور میرسید و خادمان جهادی هم کمترین توقعی نداشتند و تنها خواسته شان نجات گرفتاران در طوفان بود و بس،
در همین نقطه حداقل هشت خودروی سبک و سنگین، گرفتارِ طوفان شده بودند و در سکون لحظه ای خویش و لرزش لحظه دیگر و سر و صدای طوفان، به گوشه ای کِز کرده بودند و منتظر امداد خادمان اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای بودند.
بعد از نجات خودروهای فوق جلوتر رفتیم، دگر به جایی رسیدیم که شخصا از آمدن به چنین موقعیتی اظهار ندامت میکردم و در اوج بُهت و شگفت بودم که دیگر نفس کشیدن برایم به معنای واقعی سخت شد، اتومبیل ایستاد،
مهندس جوان و مدیرِخادم و جهادیِ اداره راه و حمل و نقل جاده ای جهت مساعدت و همراهی همکارانش به بیرون از اتومبیل عزیمت کرد و من دقایقی در اتومبیل شاهد شگفت آوری های این عزیزان بودم،
با خس خس ریه و تاریِ دید از اتومبیل پیاده شدم،
طوفان، من را زودتر از خواستِ خودم از ماشین به بیرون راند و دوان دوان به جمع خادمان ملحق شدم، اینجا لحظه ای قدرت دید داشتیم و لحظه ای بعد هیچ!

خلاصه، خودروهای گرفتار این نقطه را هم از گرفتار طوفان نجات یافته دیدیم.

در راه برگشت بودیم که اندیشه وجود چنین خادمانی آنهم بی هیچ توقع و خواسته ای، جان و دلم را آرام میکرد که هنوز هستند انسان هایی که جهاد، کار هر روزشان ست و با خودم در بستن این عهد بودم که باید چنین جهادگرانی جهانی شوند و من هم وظیفه کوچک خویش را در این راه به عهده گیرم و این شد که یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد و این گزارش تقدیم تان شد، در پایان مدیریت راهداری و حمل و نقل جاده ای اظهار داشتند که فقط امروز با توجه به شدت و سرعت طوفان ۸۳ خودروی سبک و سنگین را از گرفتار طوفان آزاد کردیم و این آمار عمده ترین خدمتی ست که در روزهای طوفانی به مسافرین و گرفتاران جاده ای ارائه میشود و من در این اندیشه ام که زابل چه موقع گرفتار طوفان نبوده و نیست؟!

مهندس علی عالی مدیریت محترم و جوانِ خادمِ اداره راه و حمل و نقل جاده ای شهرستان زابل در ادامه عنوان کردند که از مردم عزیز خواهشمندیم برای حفظ جان خود و همراهان شان از سفرهای غیرضرور در این محدوده خودداری کنند و حتی الامکان برنامه سفرشان را با تماس به شماره سه رقمی ۱۴۱ مدیریت راهها هماهنگ و نهایی نمایند.

و من الله التوفیق
✍حامد معلم بندانی