نـــــــی زار : در نوشتاری دیگر از مشکلات جاده های استان ورتبه ی اول مرگ و میر استان نوشتم که در اختیار تصادفات جاده ای است. پس از انتشار آن نوشته خوانندگانی از شهرستان های منطقه ی سیستان تماس گرفتند و یادآور شدند که اگرچه جاده های استان به طورکلی و عمده مشکل دارند اما شمال استان شرایطی ویژه دارد.
از شهر زابل چند راه ارتباطی با شهرهای پیرامون وجود دارد به طرف زهک، بنجار، دوست محمد، ادیمی، نهبندان و زاهدان که فعلاً با دو راه زاهدان و نهبندان کاری نداریم.

چهار راه دیگر درمجموع صد کیلومتر نمی شود اما متأسفانه همان جاده های روستایی گذشته است که با شهر و شهرستان شدن روستاها هیچگونه تغییری نکرده است.به طور طبیعی ارتقای یک روستا به شهر و یک شهر به شهرستان پیامدهای خوش وناخوش با خود دارد.

یکی از این پیامدها افزایش ترددهای جاده ای است که به دلیل مرکزیت پیدا کردن یک شهر همهِ ی روستاهای اطراف برای انجام امور اداری خود باید به آن نقطه رفت و آمد داشته باشند.

به سامان کردن این چند جاده ی میان شهری که در مجموع صد کیلومتر هم نمی شود و احداث بزرگ راه نباید کار سخت و دشواری باشد.

این مطالبه ای جدی از طرف مردم سیستان است که مدیران استانی و مدیران شهرستانهای زابل، زهک، نیمروز و هیرمند و به ویژه مدیرکل راه و شهرسازی و روسای این ادارات در منطقه سیستان باید پیگیری نمایند. الحق والانصاف مطالبه ی صدکیلومتر راه مناسب مطالبه ی زیادی است؟

در انتظار اطلاع از اقدامات انجام شده هستیم.

دکتر محمدتقی رخشانی