نی زار : همه ساله سیلاب قابل توجهی وارد دشت سیستان می شود به گونه ای که اکثر مناطق دریاچه ،عمق آب به دو متر هم می رسد ولی متاسفانه به دلیل عدم مدیریت صحیح ، این آب قابل توجه به تیرماه نکشیده کاملا خشک میشود و هر ساله شاهد تراژدی تکراری مرگ میلیونها ماهی و پرنده که فریب ماندگاری آب رامی خورند هستیم.

آیا با گذشت دو دهه از خشکی دریاچه هامون وقت آن نرسیده که مسئولین امر جهت احیای هامون چاره اندیشی کنند!

احیای هامون دیپلماسی آب نمی خواهد آنچه که به عنوان یک راهکار بارها مطرح شده است گود برداری هامون است مشابه اقدامی که توسط دانشگاه زابل انجام شده (گود برداری پنج هکتاری و به عمق دو متر تحت عنوان هامونک ) و اگر هر ساله پنج هکتار از سطح دریاچه به همان عمق دومتر گود برداری شود یعنی احیای پانزده هکتار ازسطح هامون در هر سال !

پنج هکتار در هامون هیرمند ، پنج هکتار هامون صابری و پنج هکتار هامون پوزک ، سه هامونکی که بارها مطرح شده است .
درحال حاضر نگهداری سیلاب های ورودی در دریاچه هامون مانند نگهداری آب در بشقاب است چراکه بر اثر ورود ریزگرد های چندساله سطح دریاچه کامل پر شده است و بستردریاچه باحاشیه هم سطح شده است .

روزگاری شرایط هامون به گونه ای بود که با ورد به محدوده ی آبی اگر تنها ده متر فاصله را طی می کردید ، عمق آب به دو متر می رسید و وقتی که عمق آب تا به این میزان باشد میزان تبخیر آن کاهش و در ثانی ماندگاری آب تا مدت زمان بیشتری طول می کشید

اما این روز ها با باپر شدن بستر دریاچه هامون با ورود آب درهمان محل ها ، عمق آب به نیم مترهم نمی رسد که خود گواه پر شدن بستر دریاچه هامون با ریزگرد هاست موضوعی که موجب پخش اندک آب ورودی و تبخیر فوری آن می شود .

اخذ ردیف اعتباری در بودجه کل کشور جهت لایروبی هامون واحیای سالانه پانزده هکتار از هامون راهکاری است که همت نمایندگان ومسئولین سیستان رامی طلبد.

به امید احیای مجدد تالاب بین المللی هامون

حسین قورزهی