نی زار؛خاک خوردن در قفسه‌ها مهمترین عملکرد و سرنوشت نهایی نشریات علمی و آکادمیک ورزشی پیچیده شدن دور سبزی یا پاک کردن شیشه، سرنوشت نهایی نشریات عمومی ورزشی.

عموما، نشریات ورزشی در دو بخش علمی و دانشگاهی و نشریات عمومی وجود دارند:

نشریات و تولیدات علمی و آکادمیک ورزش دارای زبان خاصی هستند که اغلب مردم عادی از فهم آنها ناتوان هستند و علاقه ای به مراجعه به آنها وجود ندارد. حتی در بین مراجعات آکادمیک هم اغلب هدف ارجاع‌دهی و استفاده برای تولید مطلب علمی دیگری هست و بسیار کم مشاهده می‌کنیم که این تولیدات به صورت یک خروجی عملی در اختیار مردم و جامعه قرار گیرد.

همچنین ایراد دیگری که بر این تولیدات و نشریات می‌تواند وارد دانست، انتزاعی شدن بسیار زیاد این متون هست. در حالیکه نهاد ورزش و همچینن مشارکت در ورزش در کشور ما در حالت مرگ‌ و زندگی قرار دارد متون دانشگاهی به فضاهای بسیار انتزاعی و غیر واقعی رسیده‌اند و اغلب از نیازهای واقعی و روزمره جامعه دور هستند و هر روز با سرعت بیشتری به سمت علم محض حرکت می‌کنند. به نظر می‌رسد خاک خوردن در قفسه‌ها مهمترین عملکرد این نشریات و سرنوشت نهایی آنهاست.

از طرف دیگر با حضور و گسترش نشریاتی در حوزه ورزش روبرو هستیم که به طور مرتب، روزانه، هفتگی و یا ماهانه به دست مردم عادی می‌رسند ولی اغلب فاقد ارزش اجتماعی هستند و معمولا در فضای وقایع‌نگاری قلم می‌زنند. این دست نشریات اغلب برای ایجاد جذابیت و افزایش فروش خود به تولید مطالب و محتوی‌هایی روی می‌آورند که هیچگونه ارزش واقعی اجتماعی ندارند.

️اخبار بازیکنان اعم از مصدومیت، تعداد گل، سبک زندگی آن‌ها، اینکه شب کجا بودند و یا مطالبی از قبیل نوع موی سر، یا میزان محرومیت‌های اعمل شده بر آنها اغلب مطالبی هستند که در این نشریات منتشر می‌شوند.

هرچند این مطالب دارای نوعی محبوبیت بین خواننده عادی هستند اما هیچگاه اثری بر ارتقای سطح کیفی زندگی و سلامت خواننده نخواهند داشت. اینکه یک بازیکن با هم تیمی خود درگیر شد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد، مهمترین بمب خبری برای این دست نشریات است، در حالی که وقوع و باز انتشار چنین مطالبی نه تنها نفع اجتماعی ندارد بلکه اثرات منفی رفتاری نیز دارد. نهایتا پیچیده شدن دور سبزی یا پاک کردن شیشه هم، اغلب سرنوشت نهایی این نشریات هست.

به نظر می‌رسد، هر دو طیف و جناح نشریات ورزشی تولیدکنندگان و طرفداران خاص خود را دارند و نمی‌توان تغییرات بنیادی در هر کدام از آنها به وجود آورد. ولی، در این میان جای خالی برخی نشریات که بتواند مطالب علمی و دارای کارکرد صحیح اجتماعی را با زبانی ساده و قابل درک و بصورت تولید انبوه در اختیار مردم قرار دهند. مردمی که فارغ از دغدغه‌های برخی از آکادمیک‌ها و همچنین برخی نشریات زرد، در زندگی روزمره خود نه به انتزاعیات علمی نیاز دارند و نه آگاهی از جزییات نالازم زندگی ورزشکاران دردی از آنها دوا می‌کند.

بسیاری از مردم ما روزانه با مشکلات حاصل از کم تحرکی و تغییر سبک زندگی اعم از چاقی، افسردگی، ناهنجاری‌های جسمی و موارد مشابهی روبرو هستند که به نظر می‌رسد هیچکدام از نشریات حاضر ورزش اعم از علمی و یا عمومی هدفگذاری برای جوابدهی به این نیازها ندارند.

نویسنده: ابوالفضل بجانی ، دانشجو دکتری مدیریت ورزش