نـــــی زار : حسن یادگارزاده جزو پیش روترین هنرمندان چابهاریست، خطوط فعال و ترکیبات موزون، در کنار اندام واره ها و نقش های بلوچی تابلوهایی کم نظیر را بوجود می آورد، پیچ و خم های خطوط زنانه اش در قاب میرقصند و جسارت نقوش مردانه اش بیننده را به وجد می آورد. اما در آخرین نمایشگاهش که به همت حوزه ی هنری استان در زاهدان برگزار شد آثاری پرمعما و پرمعنا را دیدیم که همچنان شگفت زده ایم، این تابلوها انگار چیزی را پنهان می کردند… همانند آن قصه پردازی که در زیر متن داستان عاشقانه اش ماجرایی سهمگین را پنهان کرده باشد، یادگارزاده ی نقاش هم، که بی شک مسلط بر خط و نقش است ابتدا قصه اش را ترسیم کرده و سپس به ناگاه با زخمه های کاردکی آغشته به رنگ، شروع به پنهان کاری می کند… درد را پنهان می کند، ظلم را پنهان می کند، ترس را… هیجان را… غم را… و از میان این خطوط و رنگها، ققنوس وار شور و عشق و عصیان، بیرون می زند و تابلویی سرشار از نوآوری و خلاقیت و اندیشه خلق می شود… حسن یادگارزاده سالهاست در سکوت و تنهایی به نقاشی و مجسمه سازی مشغول است، گاه و بیگاه به جایی می رود و تعلیم می گیرد و هرازگاهی شاگردانی می گیرد و تعلیم می دهد.

در آثار یادگارزاده انسان عاصی امروز جایگاهی ویژه دارد و تلخی جهانی که انسان و کرامت انسانی در آن جایگاهی ندارد به شدت احساس می شود، نقاشی هایش انگار آثار ضربات دنیای نامهربان را بر خود دارند. هر چند درد و غم در کارها به چشم می خورد اما عصیانی درونی و بازیابی پنهانی نیز در کارها موج می زند و… زن، این شورشگرِ بی پناه در کارهای یادگارزاده نه تنها بی پناه نیست که خود پناهگاه است، او عنصری گوشه گیر و یا ابزاری برای نمایش نیست بلکه از پس پرده بیرون آمده و جایگاهی پیشرو و تأثیرگذار دارد.

در جایی زن حامی مرد است، در جایی دیگر راهنمایش، در اثری دیگر زن خود عصیانگر است و در تابلویی نیز زن مهربان و یاری رسان. در مجموع می توان گفت عناصر و اندام واره های آثار یادگارزاده بی حساب و بی دلیل در تابلو قرار نمی گیرند، آثارش برای زیبایی صرف ترسیم نمی شوند بلکه از ورای هر خطی هدفی خودنمایی می کند و در کنار هر نقشی منظوری پنهان است.

نمایشگاه آثار حسن یادگارزاده مخاطب را جدی می گیرد و برای او دریچه های پنهان و پیدایی فراهم می کند، تا ساعتی حتی ساعتی… از این دریچه به دنیایی دیگر پرواز کند و اندیشه و نگاه دیگری را نیز در خود باز یابد.

حسن یادگارزاده که با سختی و دشواری کار می کند قدر لحظات خلق شده در آثارش را به خوبی می داند هر چند هستند آدمهایی که می خواهند او و امثال او کار نکنند اما من به او می گویم: حسن جان درود به اندیشه ی بزرگ و دستهای کاربلدت تا می توانی کار کن، کار کن و کار کن…/مهدی رخشانی-روزنامه زاهدان