گذری بر نهمین جشنواره اقوام ایرانی در گلستان و بررسی حضور سیستانیان در این جشنواره - پایگاه اطلاع رسانی و تحلیلی نــی زار

نی زار :در هفته های پایانی شهریور ماه شاهد برپایی نهمین جشنواره اقوام ایرانی در استان گلستان بودیم، جشنواره ای که همه ساله بعلت حضور و زندگی اقوام مختلف ایران زمین در این استان، برگزار می شود.

_MG_4263

این جشنواره فرصتی است تا اقوام مختلف از جای جای ایران حاضر و نسبت به ارائه فرهنگ و سنن و آداب و رسوم و پوشش و نیز صنایع دستی و هنری خود اقدام می نمایند تا سایر اقوام با فرهنگ و هنر سرزمین شان آشنا گردند.

در این میان یکی از اقوامی با تمدن و با فرهنگ غنی، سیستانی ها بودند که در واقع گرمتر و پر رنگ تر از سالهای گذشته حاضر شدند و بازدیدکنندگان، خصوصا سیستانیهای ساکن در گلستان از تماشای آن لذت می برند، که جای بسی تقدیر و تشکر از دست اندرکاران و مردان و زنانی دارد که چندین ماه پیگیر بودند و با علاقه و نشاط مثال زدنی توانستند برنامه های موفقی را ارائه نمایند.

با توجه به جایگاه ویژه این جشنواره لازم است نقاط قوت و ضعف آن بررسی و راهکارهای مفیدی جهت ارتقای کیفیت و کمیت در سال های آینده داده شود.

نقاط قوت :

۱- همدلی و همراهی و همکاری همه دوست داران فرهنگ سیستانی از تمام شهرهای گلستان

۲- حضور موثر و چشمگیر بانوان سیستانی تحصیلکرده با لباس محلی

۳- داشتن ۲ غرفه داخل سالن نمایشگاه و حضور مردان و زنان با لباس محلی سیستانی

۴- برگزاری جشن عروسی با تمام آئین های آن در محل سن اصلی نمایشگاه و پوب بازی و رقص شمشیر مقابل سیاه چادر در هر سه شب

۵- اجرای یک بانوی سیستانی با لباس محلی به عنوان مجری بر روی سن اصلی نمایشگاه

۶- حضور و همکاری گسترده خیرین و بزرگان اقوام سیستانی جهت تامین هزینه غرفه های سیستانی و افزایش روحیه ی مشارکت در بین سیستانیان

۷- همراهی جوانان تحصیلکرده سیستانی در کنار سایر بزرگان و فرهیختگان

نقاط ضعف :

۱- عدم توجیه زنان و مردان ملبس به پوشش سیستانی نسبت به آداب و رسوم و فرهنگ سیستان

۲- حضور گروه رقص و چوب بازی اعزامی سیستان و بلوچستان با پوششی نامناسب به طوریکه آراستگی و ظاهر عام پسندی نداشتند.

۳- ضعف و انفعال اداره کل میراث فرهنگ و صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان در اعزام گروههای فرهنگی و صنایع دستی و آثار باستانی برای حضور در این جشنواره و معرفی شایسته سرزمین بزرگ سیستان و بلوچستان.

۴- استفاده از سیاه چادر در سالیان متمادی که اساسا نماد کوچ نشینی است، که سیستانیان در اصل کوچ نشین نبوده اند که از این چادر بخواهند استفاده نمایند، و عدم ساخت ماکت خانه های گنبدی خشت و گلی که با ساختمان خاص خود باعث سرمایش داخل خانه میگردد و به اصطلاح مجهز به سیستم تهویه و همچنین زهکش

۵- عدم هماهنگی لازم بین گروههای هنری و اجرا کننده برنامه ها و آئین های مختلف سیستان در جشنواره

۶- تفکیک غرفه های سیستانی های گلستان و سیستان و بلوچستان که خود بحث و نقد خاص خود را می طلبد.

با تمام نقدهای وارده حضور سیستانیان در این جشنواره فرصتی مغتنم برای معرفی شایسته فرهنگ و هنر سیستان به مردمان سرزمین های دیگر است و نوع عملکرد دست اندرکاران این برنامه ها تاثیر بسیاری بر تفکر و دیدگاه بازدیدکنندگان خواهد داشت، لذا لازم است با ظرافت بسیار زیادی همه ساله این جشنواره بررسی شود تا عملکرد بهتری داشته باشیم.

انتهای پیام/