به گزارش رسانه خبری تحلیلی نی زار : میراث فرهنگی و آثار باستانی همان گونه که از گذشته یک قوم یا یک سرزمین حکایت می کند همان گونه هم می تواند به عنوان یکی از اسباب توسعه در زمان حال به شمار رود به شرط آن که از این فرصت بتوان به خوبی بهره گرفت.

مهم ترین بهره ای که امروزه از آثار باستانی گرفته می شود برنامه ریزی برای توسعه صنعت گردشگری و توریسم است که این امر می تواند به اشتغال و توسعه یک منطقه کمک فراوانی نماید.

با این توضیح باید اشاره کنیم که آثار باستانی باقی مانده از دوره های مختلف تاریخی که در سیستان وجود دارد می تواند بستری برای ایجاد اشتغال و توسعه این منطقه باشد که متاسفانه از این پتانسیل به خوبی بهره گیری نشده است. در این فرصت قصد آن نداریم که به دلایل عدم تحقق این موضوع بپردازیم فقط با اشاره به وضعیت “دهانه غلامان” می خواهیم اشاره ای داشته باشیم به این که در برخی موارد ابتدایی ترین اقدامات هم در این حوزه صورت نگرفته است.

دهانه غلامان به عنوان بزرگ ترین شهر بخش شرقی فلات ایران که از دوره هخامنشیان بر جا مانده آنچنان مهجور و مغفول واقع شده است که به اندازه یکی از روستاهای هدف گردشگری در مناطق دیگر ایران نیز معرفی نشده است و این عدم معرفی حتی در خود منطقه نیز مشهود است

در جاده زهک وقتی از سمت جزینک در این مسیر حرکت می کنیم و به ابتدای فرعی منتهی به دهانه می رسیم هیچ تابلو و نشانه ای که ما را به این اثر باستانی رهنمون کند دیده نمی شود به جز این که روی تابلویی که به عنوان راهنمایی چاه نیمه چهارم در آن محل نصب شده است به صورت دست نویس عبارت “به طرف دهانه غلامان” را می بینیم که احتمالا همین راهنمایی اندک هم کار محلی های ساکن روستاهای اطراف است. حال تصور کنیم که این عبارت هم روی یک تابلوی دیگر نوشته نمی بود، اگر کسی حتی به قصد بازدید از دهانه غلامان هم در آن مسیر حرکت کند آیا به راحتی می تواند این مکان را پیدا کند؟ روشن است که چنین نخواهد بود.

نگرانی بیشتر وقتی مشخص می شود که به خود محوطه اصلی می رسیم در آن جا هم متاسفانه با تابلویی روبرو می شویم که وضعیت مناسبی ندارد حال آن که مطالب مندرج روی آن تابلو باید بازگوکننده و شرحی باشد از آن چه به این شهر باستانی تعلق دارد، تابلویی که به هیچ وجه شایسته ارزش واقعی این منطقه را نمی تواند نشان دهد، نکته جالب این که همین تابلوهم بر اثر توفان های اخیر پایداری خود را از دست داده و بر زمین افتاده است.

حال باید این پرسش را مطرح نمود که آیا ما به اندازه لازم توانسته ایم شرایط مناسب بهره برداری از شهر تاریخی “دهانه غلامان” و یا آثار باستانی مشابه موجود در سیستان را فراهم کنیم؟ پاسخ دادن به این پرسش بسیار ساده است زیرا با کمی جست وجو می توان فهمید که ما در این حوزه کم کاری های فراوان داشته ایم و باید بیشتر از این به این موضوع اهمیت دهیم زیرا اهمیت دادن و کار اصولی در این بخش می توان نتایج مثبت فراوانی برای ما و در دوره حاضر به ارمغان بیاورد./

انتهای پیام/