نی زار : اعلام تعطیلی ۲۱ مرداد شهرهای سیستان بدلیل طوفان و ریزگرد توسط ستاد بحران استان آنهم چند روز پس از جایگزینی شهنوازی بجای اربابی در مدیریت بحران استان چند پیام واضح دارد:

نخست اینکه تصمیمات اینچنینی کاملا سلیقه ایی اعمال میشود و تفاوت دیدگاه دو مدیر میتواند فارغ از آمار و صدمات شرایط بحرانی منجر به تصمیماتی متفاوت و بعضا متضاد گردد.

دوم اینکه اعلام تعطیلی در روز قبل از بحران نشان از بهره گیری از پیش بینی هایی است که جای خالی این تصمیمات سالهاست که خالی است و در حالیکه عموم مردم و خصوصا دانش آموزان مجبور به ترک منزل بودند با چند ساعت تاخیر اعلام تعطیلی میشد که نوش دارو بعد از مرگ سهراب بود و کلیه عوارض نامطلوب ناشی از ریزگردها دامان خانواده ها رو گرفته بود و ستاد بحران بر اساس دیده ها و شنیده ها پس از جلسات بی ثمر اعلام تعطیلی می کرد.

سوالی که همیشه مطرح بوده و هست نقش پیش بینی ها در این بین چیست؟

قرار است کجا علم و آگاهی و تکنولوژی بکمک مدیران بیاید؟

حال تاوان عدم هضم تکنولوژی توسط مدیر را باید مردم بدهند؟

سوم اینکه آقای اربابی با ندیده گرفتن درد و رنج مردم سیستان که طوفان یکی از چندین بحرانی است که بر اینمنطقه نازل شده است از حداقل تلاش در کاهش آلام و دردهای این مردم هم دریغ کرد.

نه تنها هیچ عملکرد مثبتی در کاهش بحران نداشت بلکه در انعکاس شرایط بحرانی بشدت ناتوان بود بطوری که امروز در کل کشور مردم با شنیدن طوفان و ریزگرد تنها اهواز در خاطرشان می آید در حالیکه شرایط سیستان از نظر شدت و میزان ریز گرد در روزهای بحرانی و همچنین تداوم و تکرار روزهای بحرانی بمراتب از مناطق غربی و اهواز شرایط بحرانی تر را دارد.

چهارم اینکه آقای اربابی مدیون همه سیستانیهایی است که بدلیل عدم تعطیلی روزهایی که چندین برابر حد مجاز ریزگرد در هوا مجبور به خروج از منزل برای حاضر شدن در محل کار شدند و مهمتر از این موارد کودکان و نوجوانانی که برای حاضر شدن در کلاس درس ریه هایشان میزبان ریزگردها شد و سیل بیمارهای ریوی و چشمی هم یک دندگی ایشان در تصمیم نابخردانه را تغییر نداد.

حال با این کار نامه سیاه و عملکرد ناقص شنیده می شود که ایشان عزم خدمت بعنوان فرماندار یکی از شهرهای حوزه سیستان را دارد!!

این تصمیم ما را بیاد این شعر می اندازد ” که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی”

همشهری رفتنت برای ما خیر بود لطفا نزدیکتر نیا
از تو خیری بما نمیرسد شر مرسان