متاسفانه در جامعه ی ما به دلیل سو استفاده های بی جا و ابزاری از قومیت ها، لهجه ها و شغل ها برای تحقیر و توهین صاحبان مشاغل و لهجه ها از اقوام مختلف، آستانه ی تحمل عمومی ما از طنز پایین آمده اگر یک شخصیت طنز راننده ی تاکسی باشد، راننده ها اعتراض می کنند، اگر معلم باشد معلمان، اگر پزشک باشد پزشکان، اگر پرستار باشد پرستاران و همین طور هر شغلی که باشد صاحبان آن شغل اعتراض می کنند، اگر هر قومیتی باشد افراد آن قوم و اگر هر لهجه ای باشد صاحبان آن لهجه اعتراض می کنند و این اعتراضات فضای کار طنز را آنچنان ضیق می کند که هنرمندی چون مهران مدیری برای کار طنز خود مجبور به ساخت فضای خیالی چون برره می شود.